(Unicode)
ဂျင်မီနဲ့ ဇေယျာသော် အမှုကို ခဏလောက်မေ့ထားပြီး သေဒဏ်ထဲမှာပါတဲ့ အောင်သူရဇော်နဲ့ ဝက်ကြီး တို့အကြောင်းကို တချက်ပြန်ပြီး ဆွေးနွေးကြည့်ကြရအောင်ပါ။ ဒီဖြစ်စဉ် စဖြစ်ခဲ့တာက ၂၀၂၁ ခုနှစ် မတ်လ လောက်ကဖြစ်ခဲ့တာဖြစ်လို့ ၂၀၂၂ ဇူလှိင်မှသာ သေဒဏ်ချမှတ်နိုင်ခဲ့တာဖြစ်တဲ့အတွက် တကယ်ပြန်တွေးကြည့်ရင် နောက်ကျတယ်လို့တောင် ဆိုလိုရပါတယ်။
ဖြစ်စဉ် ကနဦး အစက လှိုင်သာယာမြိုနယ်၊ အမှတ် (၇)ရပ်ကွက်၊ အောင်မေတ္တာလမ်းမှာနေတဲ့ မဝင်းသန္တာဆွေကို ဒလံ ဆိုတဲ့ စွပ်စွဲချက်နဲ့ သတ်ခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။ သေဆုံးသူ မဝင်းသန္တာဆွေ အသတ်ခံရတော့ သူမအသက်က (၃၁)နှစ်ပဲရှိပါသေးတယ်။ နီပေါတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ည(၈)နာရီမှာ သံပုံး မတီးရာကနေ ပတ်ဝန်းကျင် ဘေးအိမ်တွေရဲ့ ရန်တွေ့ကြတာကနေ ပြသနာစခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ဘေးအိမ်ပတ်ဝန်းကျင်နီပေါတွေအနေနဲ့ ဘယ်လောက်အထိ လူမဆန်ခဲ့ကြသလဲဆိုရင် မဝင်းသန္တာဆွေဟာ ကိုယ့်အိမ်ထဲမှာ အပြင်က သော့ပိတ်ပြီး လှောင်ပိတ်ခံခဲ့ရတဲ့အထိ ကြုံခဲ့ရတာဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ရက်မှာမှ တွံတေးသွားတဲ့လမ်း လူပြတ်တဲ့နေရာကို ဟိုက်ဂျက်ကားနဲ့ ခေါ်သွားပြီး ကိုယ်ပေါ်ပါတဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုလည်းယူ၊ လူကိုလည်း ဓားအချက်ပေါင်းများစွာထိုးပြီး သတ်ခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။ သေဆုံးသူ မဝင်းသန္တာဆွေကိုလည်း လမ်းဘေးမှာပဲ ဒီတိုင်း ပစ်ထားခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။
မေးချင်တာက ရန်ငြိုးရန်စ မရှိပါဘဲ ဒီလို အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အပေါ်မှာ သံပုံးမတီးလို့ဆိုတဲ့ စွပ်စွဲချက်နဲ့တောင် ဒလံဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်တပ်ပြီး ရက်ရက်စက်စက် သတ်ဖြတ်ခဲ့ကြတဲ့ သူတွေကို ခင်ဗျားတို့ နီပေါတွေမိုလို့ "ဒီမိုကရေစီအရေးလှုပ်ရှားသူ"ဆိုပြီး သူရဲကောင်းလိုမျိုး ကိုးကွယ် ဂုဏ်ပြု နေကြတာ တဆိတ်မလွန်လွန်းဘူးလား။ ခင်ဗျားတို့ နီပေါတွေရဲ့ ဦးနှောက်ထဲမှာ ဒီကိစ္စက ဖြစ်သင့်သလားဆိုတဲ့ စဉ်းစားဥာဏ်လေးတောင် မရှိကြတော့ဘူးလား။ အသတ်ခံရတဲ့ မဝင်းသန္တာဆွေရဲ့နေရာမှာ ခင်ဗျားတို့ နီပေါတွေရဲ့ မိဘ၊ အစ်မတွေများဖြစ်ခဲ့ရင် ဒီလိုပဲ သတ်ခဲ့ကြတဲ့တရားခံတွေကို ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်နေကြဦးမလား ။ ပြောလို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး။ မင်းတို့ နီပေါတွေမှာ ကိုယ်ချင်းစာစိတ်နဲ့ စဉ်းစားနိုင်တဲ့ ကိုယ်ပိုင် ခေါင်းကို မရှိကြတော့တာ။
#ဖိုးစီ
#KT
=====
(Zawgyi)
ဂ်င္မီနဲ႔ ေဇယ်ာေသာ္ အမႈကို ခဏေလာက္ေမ့ထားၿပီး ေသဒဏ္ထဲမွာပါတဲ့ ေအာင္သူရေဇာ္နဲ႔ ဝက္ႀကီး တိုအေၾကာင္းကို တခ်က္ျပန္ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ ဒီျဖစ္စဥ္ စျဖစ္ခဲ့တာက ၂၀၂၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ေလာက္ကျဖစ္ခဲ့တာျဖစ္လို ၂၀၂၂ ဇူလွိင္မွသာ ေသဒဏ္ခ်မွတ္နိုင္ခဲ့တာျဖစ္တဲ့အတြက္ တကယ္ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ေနာက္က်တယ္လိုေတာင္ ဆိုလိုရပါတယ္။
ျဖစ္စဥ္ ကနဦး အစက လွိင္သာယာၿမိဳနယ္၊ အမွတ္ (၇)ရပ္ကြက္၊ ေအာင္ေမတၱာလမ္းမွာေနတဲ့ မဝင္းသႏၲာေဆြကို ဒလံ ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ သတ္ခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေသဆုံးသူ မဝင္းသႏၲာေဆြ အသတ္ခံရေတာ့ သူမအသက္က (၃၁)ႏွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္။ နီေပါေတြရဲ့ ထုံးစံအတိုင္း ည(၈)နာရီမွာ သံပုံး မတီးရာကေန ပတ္ဝန္းက်င္ ေဘးအိမ္ေတြရဲ့ ရန္ေတြ႕ၾကတာကေန ျပသနာစခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေဘးအိမ္ပတ္ဝန္းက်င္နီေပါေတြအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္အထိ လူမဆန္ခဲ့ၾကသလဲဆိုရင္ မဝင္းသႏၲာေဆြဟာ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ အျပင္က ေသာ့ပိတ္ၿပီး ေလွာင္ပိတ္ခံခဲ့ရတဲ့အထိ ၾကဳံခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္မွာမွ တြံေတးသြားတဲ့လမ္း လူျပတ္တဲ့ေနရာကို ဟိုက္ဂ်က္ကားနဲ႔ ေခၚသြားၿပီး ကိုယ္ေပၚပါတဲ့ ပစၥည္းေတြကိုလည္းယူ၊ လူကိုလည္း ဓားအခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာထိုးၿပီး သတ္ခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေသဆုံးသူ မဝင္းသႏၲာေဆြကိုလည္း လမ္းေဘးမွာပဲ ဒီတိုင္း ပစ္ထားခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ေမးခ်င္တာက ရန္ၿငိဳးရန္စ မရွိပါဘဲ ဒီလို အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အေပၚမွာ သံပုံးမတီးလိုဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ေတာင္ ဒလံဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြကို ခင္ဗ်ားတို နီေပါေတြမိုလို "ဒီမိုကေရစီအေရးလႈပ္ရွားသူ"ဆိုၿပီး သူရဲေကာင္းလိုမ်ိဳး ကိုးကြယ္ ဂုဏ္ျပဳ ေနၾကတာ တဆိတ္မလြန္လြန္းဘူးလား။ ခင္ဗ်ားတို နီေပါေတြရဲ့ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ဒီကိစၥက ျဖစ္သင့္သလားဆိုတဲ့ စဥ္းစားဥာဏ္ေလးေတာင္ မရွိၾကေတာ့ဘူးလား။ အသတ္ခံရတဲ့ မဝင္းသႏၲာေဆြရဲ့ေနရာမွာ ခင္ဗ်ားတို နီေပါေတြရဲ့ မိဘ၊ အစ္မေတြမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီလိုပဲ သတ္ခဲ့ၾကတဲ့တရားခံေတြကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ေနၾကဦးမလား ။ ေျပာလိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ မင္းတို နီေပါေတြမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ စဥ္းစားနိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ေခါင္းကို မရွိၾကေတာ့တာ။